Mendelssohn, Bitte!
Afgelopen zondag mocht ik weer een keertje solozingen bij een koor uit Dongen. Dit keer traden zij op in de Pauluskerk in Tilburg en ze hadden mij nodig om “Hör mein bitten” van Mendelssohn te zingen. Ik kende het stuk al en om eerlijk te zijn vind ik het een gedrocht. Ik ga nog even door met eerlijk zijn, daar is deze site per slot voor bedoeld!
Mr. Mendelssohn is goed met nootjes. Ik bedoel muzieknootjes. Hij kan ze heel vakkundig precies op de juiste plek zetten. Want dat is zo mooi, zo gebalanceerd en zo ONLOGISCH ALS DE PEST!
Hoe komt die man erop!
Stel je voor, je bent zanger (nu mag het even, vul dit echter niet in in een psychologische test…) en je mag en je kan erg goed zingen. Zingen is iets wat je met je ziel doet. Je weet niet wat dat is, ziel, maar je voelt iets als je zingt, en anderen noemen het ziel. Na verloop van tijd heb je min of meer de conclusie getrokken dat bezieling staat voor werkelijke emotie en oprechte inleving. Je hebt dus iets te “vertellen”. Ja, inderdaad, je hebt geleerd van een goede zangdocent om je ritmes goed te doen en om technisch alles te kunnen wat je moet kunnen, dat is allemaal waar, maar je hebt ook iets niet geleerd van die docent: bezieling. Kennelijk had je dat al van nature. ZOALS WIJ ALLEMAAL en jij dus ook. Ook al zing je niet in het echt en alleen in deze geleide fantasie, ook jij hebt bezieling. Ik ben dus geen uitzondering… maar wat wel uitzonderlijker is, (nog steeds geen wonder, hoor) is dat ik ervoor heb gekozen om òf te zingen MET bezieling, òf NIET. Als je niets te melden hebt, houd dan je mond.
Dus, stel je weer voor, je bent een idealistische zanger die zijn ideaal trouw wil blijven en wil zingen met bezieling.
Nu ga je het volgende zingen: Heer, luister naar mijn gebed, waak over mij, ik ben alleen, wie wil mij helpen? So far, so good. Maar, zing dit nu eens in een vloeiende melodielijn, vrolijk bijna, snel, open, luchtig, danserig…
Leg mij nu eens uit: HOE MOET JE DAT DAN DOEN? Je kan toch niet danserig zingen dat je alleen bent? De tekst is serieus bedoeld, ik wil er geen klucht van maken!
Maar we zijn er nog niet. Luttele seconde later zing je: De vijanden zijn verslagen, ze kijken op, waar is nu die Redder waar over werd gesproken? En dit gaat snel, alsof het een “Victory song” is. Verslagen en victorie… Die tegenstelling alleen al… Dat gaat toch niet?
En we zijn er nog steeds niet. Dan komt: Ooooh, kon ik maar vliegen zoals de duiven, weg van hier, weg van de vijanden. Ik zou dan rust vinden. En je raadt het al, het klinkt in de muziek huppelerig en elegant, een beetje tè vrolijk weer voor mijn gevoel…
Er zit alleen één moment in het hele stuk waar ik helemaal alles in kwijt kan wat zich in de diepste krochten van mijn ziel heeft verstopt: God, hoor mijn wanhoopskreet…
En ja, die heb ik eruit gegooid alsof ik alle frustratie en pijn van een eeuwigheid wilde lozen in het heelal, terug naar waar het hoort. Je weet trouwens nooit wie er meeluistert en zo goed gaat het niet op deze aardkloot, ik heb dus eigenlijk een beetje voor iedereen geroepen! De kerk was een moment koud en kil. IJzig en pijnlijk. De bakstenen werden stil. De mensen hielden hun adem in en ik moest zorgen dat ik niet in snikken uit zou barsten want dan zou ik de rest van het liedje verpesten…
Misschien,
is die Mendelssohn zo gek nog niet.
Follow
March 15th, 2011 at 19:35
Jaja… Esther, bennernogsteedszzz…. (zie mijn vorige comment) heb allerlei Linkjes bekeken op je site van o.a Hans Jenny, Mooi !
En NU viel mn oog weer op jouw Mendels-zoon dilemma / worsteling;
Welnu, ik sallut je ff uitlegguh, ‘Tsitso; (m.i.)
Overtuigd zingen (vertolken) van ándermans liederen .. is jezelf (tráchten te) verplaatsen met hart en ziel ( de overeenstemmende Frequentie is vereist) in de componist’s beleving waarbij jóuw interpretatie (ego) uitgeschakeld wordt.
Er is trouwens niets mis met een éigen versie via je eigen ontwikkelde (op welk level?) gevoel van het lied van een ander, het is jóuw beleving tov zíjn beleving, en je kunt dat beluisteren in de ontzettend mooie covers die sommige (vele) artiesten op de plaat hebben gezet, eigen interpretaties, eigen klank, een evolutionair gebeuren, MUZIEK.
En je moet nooit je mond houden, de weerklank is bedoeld om je te vormen …
Ken je het lied; Lord hear my voice ? kwenie van wie, maar het is een prachtig slepende smeekbede aan the LORD… ik zoek het nog-wel-es-voor-je-op ……….of you tube? een zangeres.
Maar waarom zou je geen zelfspot kunnen inbouwen in een ernstig lied, relativeren is een groot goed en ik heb het even geprobeert te zingen (kan niet zingen) en ik dacht; Mmmm, niet gek! daar zal de Heer wel naar luisteren!
Tralalalala lala lala lalalaaa lala! haha…
Trouwens, hij spreekt de Heer aan en vraagt een ánder’om hem te helpen … niet; wilt U mij helpen … en weet je wat, in alle ellende waar men (sen) in kan zitten zink je steeds dieper weg als je erin meegaat, dus, Haidewietszka, vooruit geef gas, want al dat getreuzel komt je NIET van pas!
Of; Hoog Sammy kijk omHOOG sammy, er is EEN die naar je lacht… en waarom zou je niet TERUG lachen ?!?
Het leven is een strijdtoneel, je vecht, je worstelt en krijgt je deel ….
zonder inspanning géén resultaat… of het moet een negatieve zijn….
De twee vijanden stonden t.o. elkaar en vochten om hún gelijk… en dr kannermareentje winnen… (ik weet niet of er in die dagen al ‘win-win’ situaties waren) en bij een VICTORIE hoort een verslagene, ( je hebt winnaars en verliezaars…) en je weet toch ook dat je leert van het lijden, pijn is fijn, het heeft je wat te zeggen, al is het op het moment supreme niet altijd even duide-lijk.
Láter … kun je een AHA erlebnis hebben en denk je dankbaar terug aan die wijze (pijnlijke) les.
Met Red Bull krijg je vleu eugelszzz … de overwinnaar heeft dat gevoel wel, de verliezaar(hihi) (nog) niet, maar vanwaar komt de huppelerige elegante (arrogante) overwin-muziek? van welke partij?
Jouw wanhoopskreet .. Poeh hee, wat een worsteling maak jij zo mee in een volle kerk met een pokerface…? dat maakt je toch een MOOI MENSCH, om dan JOUW ding zó te verwerken in Mendelssohn schietgebeddddddddt … ( bespaart je toch weer een therapeutische sessie bij een zieleknijper)
Maar… zou jouw niet ingehouden emotionele uitbarsting niet veel mensen hebben geráákt ???
Zouden mensen niet zijn gaan nádenken over wat die vrouw in het koor be-ziel-de…?
soms is het goed voor een mens om zich te laten gaan, beschamend is een gevoel wat in jóu zit, soms moet je een stukje ‘sterven’ om opnieuw geboren te kunnen worden.
Maar eh, hóórt al die ellende thuis in the Universe??? of in dit aardse tranendal alwaar WIJ dolende zielen de KANS krijgen om ons via diepe treurnis en euforische toestanden (die komen ook voor) te sublimeren tot dat wat we moeten worden; IN TUNE !
De druppel in de oceaan…. áls je ut maar wéét….!!!??? nu ja, als mens tussen 7miljard anderen ……………..
De Bijbel zegt dat wij geschapen zijn naar God’s evenbeeld (wat een menselijke interpretatie is die je overal in beeld en beeldhouwwerk ter aanbidding terugziet (het gouden kalf)) maar als ALLES NADHA BRAHMA is ….. dan kom je toch weer terecht bij gelui-d, bij trill-ing, bij frequenties, bij ons grofstoffe-lijk lichaam met zijn etherische bron… hoewel.. bestaat Ether uit frequentie-s ???
Je ziet, ik wetut ook niet…. ‘kleinigheidje hou je toch’!
Alweer mijn Namaste voor jou, dag Esther,
Hans.(Johannes)