Terug van weg geweest…

Oftewel: Ik was van het padje af.

Het is zo mooi illustratief, hoe zo’n blog werkt… Je begint eraan, je bent gemotiveerd, en dan ineens blokkeer je en kun je of wil je niet meer schrijven. En waarom? In mijn geval omdat mijn leven ‘te ingewikkeld’ is geworden.
Maar dat is werkelijk de stomste reden om niet meer te schrijven op een blog over bewustwording!!! Volgens mij valt dat onder de categorie vermijding.

Of het valt onder de categorie geheimhouding…

Want wat doe je als je je diepste hersenspinsels wilt delen met de wereld en je komt een spinsel tegen dat je niet wilt delen met de hele wereld? Eh… Tja… Ik ben ook een mens. Ik kan leuk alles hier op willen schrijven maar dit is een wereld vol mensen die oordelen. Als je alles deelt, dan zijn daar risico’s aan verbonden voor het dagelijks leven…

De hierna volgende zaken zijn niet aan de orde: Maar wat denk je, groet mijn overbuurman mij nog als hij weet dat ik bijvoorbeeld graag hondenvlees eet? Kan ik nog een baan krijgen als mijn toekomstige werkgever weet dat ik geloof dat er een kobold in mijn kelder woont? En hoe verandert het contact met mijn schoonfamilie als ze weten dat ik terminaal ziek ben?

Soms verander je. Soms maak je ontzettend veel mee… Maar dat wil niet zeggen dat je wilt dat de wereld waar je in functioneert je ook met andere ogen gaat bekijken… Soms verander jij, maar wil je niet dat je omgeving mee verandert…

Ik ben veranderd. Mijn leven is veranderd. Maar niet iedereen hoeft dat te weten. Ik denk echter dat ik er toch over kan schrijven. Ik ga het in ieder geval proberen.

Nu alles een beetje is gezakt en ik zelf ben gewend aan alle veranderingen, die maar dóór blijven gaan, kan ik er makkelijker over schrijven zonder meteen mijn privéleven op het net te gooien. Misschien komt er ooit een tijd waarin het gros van de mensen niet meer oordeelt, niet meer invult… Dat zou heel erg mooi zijn. Geen mens is gelijk. De diversiteit maakt ons rijk. VerANDERing maakt ons verschillend en het illustreert onze groei…

Waarom schamen we ons daarvoor?

Esther

Leave a Reply