Love-based of fear-based?
Dag wereld!
Ik ben heel graag op je. Ik vind je mooi. Je kleuren en ook de wind en de zon, de bergen, de zee, een grassprietje of het uitgedroogde bed van een rivier… Ik vind je mooi en ik hou van je.
En ik mag op je zijn. Dat is een mooi cadeau. Dit is een plek vol wonderen, vol mogelijkheden, ook omdat ik hier niet alleen ben… Er zijn hier zoveel mensen om mee te delen en mee te spelen… om van te houden…
En dat precies vind ik heel moeilijk. Ik zou graag van al deze mensen houden, want zij zijn net als ik, op jou, in al dit moois. Maar het lukt niet!
Ik ben elke keer wel weer ergens bang voor en dat maakt dat ik niet kan genieten van jou of van de mensen die net zo zijn als ik… Ik verlies het van mijn angst.
Het is heel vreemd dat ik jaren lang niet eens door had dat ik vanuit angst leefde… Niet IN angst, maar wel VANUIT angst. Maar nu weet ik het zeker. En ik zie bij bijna alle mensen om me heen ook zoveel angst… Het uit zich in allerlei kleine dingen, sijpelt door het hele leven heen en het kleurt hoe ik je ervaar… Het kleurt hoe ik alles ervaar…
Vanochtend werd ik zo bang wakker, terwijl ik zo vol liefde naar bed was gegaan… En ik dacht nog: ‘Wat is er gebeurd? Waarom ben ik nou weer zo?’ Maar er is niets gebeurd. Al die angst is al zo lang de basis van mijn persoon, dat ik er mee wakker word. Vroeger voelde dat normaal, maar nu voel ik dat het angst is.
Wereld, ik wil je elke dag zien met de ogen van gisteravond. Ik wil je ervaren vanuit een liefdevolle vrijheid…
Dankjewel, wereld, dat ik dat hier mag leren…
Esther
Bijna alles wat we doen is gebaseerd op angst en het bedekken van die angst… Angst is het uitgangspunt voor de meeste van onze interacties. We zoeken veiligheid, vertrouwen en connectie, daar waar we bang zijn voor bedreiging, wantrouwen en alleen zijn… We ervaren dus geen veiligheid, vertrouwen en connectie, waarom zouden we anders zo hard zoeken???????? We leggen van alles vast om het veilig te stellen voor de toekomst… We willen iets of iemand ‘nooit meer kwijt’ wat impliceert dat we ergens bang zijn om te verliezen.
Angst is het uitgangspunt voor de zoektocht naar veiligheid. Je gaat zoeken omdat je je angst wilt bedekken.
Maar je kan alleen maar echte veiligheid, vertrouwen en connectie ervaren als je je angst niet meer bedekt en gaat zien dat je angst niet ‘waar’ is.
Als je naar de wereld zou kijken met ogen vervuld van liefde dan zou je niet bang zijn. Dan zou je angst niet ‘waar’ zijn. Je zou je niet onveilig voelen, want je zou je kern voelen. Je zou niet wantrouwen, want je zou kennen. Je zou niet eenzaam zijn, want je zou in connectie staan. Je zou onderdeel zijn van het grote geheel en totaal niet bang zijn om af te wijken of vrij te zijn… Dus waarom is angst dan een goed uitgangspunt? Waarom kiezen we massaal voor angst om ons te dirigeren? Terwijl liefde zoveel beter bij ons past?
Nu leef je mssn in angst, zonder dat je het weet? Je past je aan, je bent afhankelijk van de wereld om je heen om gelukkig te kunnen zijn, je voelt je zwart, grijs of saai of ongelukkig zelfs, je voelt je een half mens… Je conformeert en je functioneert… En anderen zeggen dan: ‘Het gaat goed met (vul hier je naam in)!’ Omdat je kennelijk prima conformeert en prima functioneert… Maar je bent niet vrij.
Zonder angst was je vrij geweest…
Follow
July 3rd, 2012 at 14:27
Als…. je in GOD gelooft, Esther, dan denk je wellicht te kunnen vertrouwen op ZIJN bescherming ofzo…. in je leven enzo … maar sosittutnietinmekaar, hoor je me?!?
En dat heb je ook bemerkt in je leven, ANGST…. knaagt aan je en je kan je nergens verschuilen want je moet toch leven met en bij al die Anderen…
GOD .. wie of wat dat ook moge zijn, maar waar we natuurlijk WEL uit zijn voortgekomen, heeft ons een zieltje en dus en levensvonkje meegegeven en daar moetn we dus onze kracht uit putten, alleen, hoe benut je die GODDELIJKE KERNcentrale (op mensenformaat, dat dan wer wel…) en hoe krijg je de VERBINDING daarmee weer terug,
Terug…??? ja terug, nou kijk, dat sitso; ALLES is Energie, Frequenties, Trillingen en dat dan in alle mogelijke vormen van verdichting, van grofstoffelijk en fijnstoffelijk en etherisch en … eh kwenie hoever dat energetische teruggeleidt kan worden, ws tot GOD maar daar zijn wij simpelesieltjes te eh simpel voor om dat te kunnen bevatten.
Dus, lieve Esther, zet je Roze bril op en treed het harde leven tegemoet met liefde en een lach en die roze bril natuurlijk en je kunt ALLES aan….. totdat blijkt dat dat niet altijd het geval is en je dan maar Twee roze brillen opzet om het maar te kunnen handelen die grote boze buitenwereld…. en als je savonds naar je bedje gaat en alles weer rozegeur en maneschijn is en je hummend je bedje instapt dan ben je smorgens weer verbaasd dat je nu wel DRIE brillen op moet zetten om dat Grrr @*>”%# leven aan te kunnen….
En dat gaat bij heel veel mensen zo, en al die mensen moeten hun GODSvonkje nog leren benutten, en dat hebben ze niet geleerd, omdat ook hun ouders dat niet hadden geleerd en iedereen dus in een vicieus cirkeltje woont.
Want wat zijn ouders anders dan groot geworden kinderen die kinderen krijgen…?
En als ze het kunnen en je Liefde geven mag je ze al dankbaar zijn…
En als ze je hun beste kunnen geven… eh tja, dan begint het cirkeltje alweer,
Want wat IS dat beste kunnen nu helemaal…?
Dat is slechts hun best doen, en dat is natuurlijk lief, maar wel gebrekkig, want zij waren geen pedagogen, communicatiedeskundigen, opvoed en Voedingsdeskundigen, neenee, zij waren helemaaaaal niet deskundig zij deden maar wat, wat hen goeddunkte…en zo is het gekomen, zo worden de meeste mensen op deze wereld de weeld in gezet met het beste kunnen van hun ouders en wat ze op school nog gellerd hebben voor een vak, een beroep om geld te kunnen verdienen en mee te kunnen doen aan de ratrace vandeze MIJ.
Maar wat een kind dus niet leert is hoe te LEVEN, hoe met anderen maar vooal..met zichzelf om te gaan, en dan krijf je dus een mankerende wereld, war het recht vand e sterkste zegeviert en de zwakkeren onder een tegel kruipen, in een hoekje gaan zitten, een roze bril opzetten om de wereld maar aan te kunnen of niet te willen zien.
Heej Esther, wat roep,jij met jouw woorden allemaal in mij op…? wellicht mijn eigen ongenoegen over dit elven, met deze wereld… ja, ook, maar je rakt ook mijn hulpvaardige liefdevolle hart en dus ga ik je schrijven en hopelijk helpen met al wat ik zeg, misschien zit er een zinnetje tussen war je iets aan hebt…
En ja, de wereld is MOOI en FANTASTISCH, maar geen mensenleven verkeert de ganse tijd in euforie, nee, integendeel, euforie zijn zeldzame gebeurtenissen war je hart van opspringt en de vreugde je lichaam verblijdt…. en als dat elke dag zo was was erook niks meer an….
Dus is de conclusie dat een mens een gewoon, werkzaam en dienstbaar leven moet leiden en daartussendoor gaat socializen en darbij kans maakt, kans maakt, om iets of iemand mee te maken wat zijn hart doet gloeien zijn mondhoeken doet krullen en noem zelf nog maar wat superlatieven voor wat JIJ wilt beleven, en dan ben je ZO blij, ZO gelukkig en dankbaar dat je hier mag ZIJN !!!
En al die andere dagen die zijn gewoon…of normaal, of lala, of balen, of zn gangetje of klote en noem maar wat superlatieven voor een kutdag op….
Mar ja, dat is het leven, en hoe meer je leert hoe je bepaalde situaties kunt creeren, beinvloeden cq te vermijden, des te meer waardeer jij je eigen leven op tot een aanvaardbaar en zelfs prettig level, toch?
ANGZZZT, angssst …. ja, daar zit het elven vol mee, maar je moet ook daarmee leren dealen en weten dat we, wij mensen elkaar ontmoeten op allerlei levels van ontwikkeling en educatie, van religie en politieke overtuigingen, van rare gewoontes tot de ideale partner (denk ej op dat moment) en spritueel en Karmisch gezien ontmoeten wij elkaar OOK op verschillende niveau’s van groei en dus is het maar de vraag als je iemand ontmoet of je innerlijke scanvaardigheden zodanig zijn ontwikkeld dat je subiet een seintje krijgt; dat is GOED en dat is niet goed…. en zolang jouw verbinding met DAT WAT IS nog maar een zesje krijgt, zul je steeds weer matige tot slechte beslissingen nemen in het leven….
Maar we leren door te lijden, dus alles zal eens op zn pootjes terechtkomen, alleen in welk Leven datis….????? hahaha, pak je roze bril en geniet ! en leer ! en doe het nog n keer!
En je Moet naar de wereld kijken met ogen vol liefde omdat je weet dat eenieder er net zo voor staat als jij, het is wel van belang dat je er dus de juiste mensen uit sorteert, de juiste frequenties opvangt, dan zul je gelijkgestemden ontmoeten en kunnen delen en elkaar ondersteunen en leren van elkaar, dan maak je daardoor weer een stapje richting sublimatie, richting GOD of DAT WAT IS of HET ORDENDE PRINCIPE IN HET UNIVERSUM…..
Gaan we straks……………………………………….. OP in een Kosmisch Energieveld als een zeewaterdruppeltje in de oceaan, of moegen we aan de rechterhand van de HEER tot in de eeuwigheid op een trompetje zitten blazen ter meerdere eer en glorie van diezelfde HEER….
HIER en NU moeten we HET doen, hier moeten we dealen met wat er op ons pad komt en het ligt dus aan jouw onderhandelingsvaardigheden (scrabble) hoe jouw weg eruit zal komen te zien, en soms moet je een stapje terug om weer vooruit te kunnen.
Ik vind jouw teksten wel grappig, in het 1e deel zet je je eigen angst neer en in het 2e deel vertel je de lezer en jezelf, hoe het werkt en wat je zou kunnen doen…
Weet je wat ANGST is …??? niet je slechtste raadgever..nee….
ANGST is je vriend, je allergrootste vriend die je continu voor ogen houdt dat je OP moet passen, UIT moet kijken zodat je geen schade oploopt, of ANGST vertelt je dat je als je je angst uit de weg gaat hij altijd BIJ je zal blijven,DICHTBIJ !!!
ANGST is een ONBAATZUCHTIGE vriend die jouw ONDERbewustzijn, als toch prettige verblijfplaats zal verlaten als je HEM niet meer nodig blijkt te hebben, als je je angsten onder ogen durft te zien, ze durft AAN te gaan, dan verliest ANGST zijn bestaansrecht en zal je niet meer lastig vallen, hoewel HIJ dat wel prettig vindt… maar ook genoegen neemt met een verblijfplaats in je BEWUSTzijn en hem als volwaardige overleg-partner deel laat uitmaken van jouw plezierige leven.
ANGST leert je veel, kijk dus je angst in de ogen en zeg; dank je wel dat je me dit laat zien, dank je wel dat je me helpt in het overwinnen van…JOU… van MEZELF, dank je wel dat je er voor me was, wiilde zijn, maar nu, nu heb ik je niet meer nodig, in de meeste gevallen, dus neem weer zitting in de ondernemersraad en ik hoor je weer als het ECHT noodzakelijk is, fluister het maar in mn oor als ik iets doe wat niet goed of wel…voor me zal (blijken te ) zijn….
Het gaat goed met…. Esther Barten ….
Conformeren mag en moet soms, maar als het PIJN gaat doen… dan moet je je gaan beraden of dit voor JOU wel zinvol is.
Dag Esther, heb je mijn vorige brief al gelezen? gemodereerd…?
Hansz zegt: Namaste !
July 3rd, 2012 at 14:40
Sorry voor al d slordigheidjes in de tekst, zoals je ziet zit er hier ook al weer een in….
Hoesneller ik over dat toetsenvbord rag hoe meer fouten er in voorkomen… zie je wel 😉
Should i stay or should i go….
Als je altijd blijft doen wat je deed…
Blijf je krijgen wat je kreeg
Ben je daar BLIJ mee… ga dan zo door
Ben je dat NIET … DOE er dan wat aan!
Weet jij waarom een mus OVER de rail hupt…???
Ander moetie zo’n verschrikkelijk end OMvliegen…hahaha
Ken je DEZE?
Vul de ontbrekende woorden in en je ziet een NORMALE zin.
… vliegen …… vliegen vliegen vliegen vliegen vliegen ……..
Toedeloe,
Hansz.